 STATYWY
Statyw należy do jednych z najważniejszych elementów sprzętu każdego fotografa. Statyw przydaje się zarówno do zdjęć studyjnych jak i plenerowych. Otwiera przed fotografem pewne możliwości, które wcześniej były niemożliwe. Dzięki zastosowaniu statywu maksymalny czas naświetlania jest ograniczony tylko możliwościami posiadanego aparatu.W fotografice statywy stosuje się najczęściej do zdjęć nocnych i w zaciemnionych miejscach (wymagających długiego czasu naświetlania).
Mając statyw można pobawić się w panoramy oraz w ciekawe efekty rozmycia świateł lub innych poruszających się przedmiotów. Statyw pozwala robić zdjęcia o dłuższych czasach naświetlania, dzięki temu możemy zarówno pobawić się w artystów w plenerze fotografując poruszające się np. samochody jak i ułatwić sobie życie w studio, gdyż dłuższe czasy naświetlania pozwalają robić dobre zdjęcia przy gorszym świetle.
Kolejną zaletą statywu jest możliwość powtórzenia kadru zdjęcia. Raz ustawiony kadr można naświetlać wielokrotnie z różnymi parametrami, takie zdjęcia można wykorzystać do późniejszego połączenia w technice HDR.
Najważniejsza cechą tego urządzenia jest: STABILIZACJA, która zapewnia utrzymanie stałej pozycji urządzenia i wyeliminowanie drgań podczas jego pracy.
Statywy zakończone są głowicą ruchomą umożliwiającą operowanie mocowanym przyrządem i jego stabilizację, ułożenie w różnych kierunkach.
STATYW
Statyw - stały stabilizator służący do mocowania aparatu fotograficznego, bądź kamery filmowej lub telewizyjnej.
Inaczej to podstawa zapewniająca stabilizację mocowanego na niej przedmiotu lub urządzenia (np. aparatu fotograficznego, kamery, strzelby, urządzenia pomiarowego (geodezja))
RODZAJE - PODZIAŁ
Najczęściej w sztuce fotografii i filmu stosujemy statywy tójnożne tzw. TRIPODY, lub MONOPODY (statyw z jedną nogą).
TRIPOD to trójnóg z symetrycznie rozkładanymi w trzy strony nogami, których obrys po rozłożeniu tworzy trójkąt równoboczny. Tripod stabilizuje urządzenie w każdej płaszczyźnie zapewniając najlepszą stabilność.
MONOPOD stabilizuje tylko w płaszczyźnie pionowej, wymaga przytrzymania-podparcia w płaszczyźnie poziomej. Takie rozwiązanie wprawdzie nie zapewnia całkowitej stabilności podczas wykonywania zdjęcia, ponieważ wymaga stałego podpierania ręką, ale do licznych zastosowań amatorskich jest zupełnie wystarczające. Monopod ma przewagę nad statywami trójnożnymi w postaci mniej skomplikowanej konstrukcji, mniejszego ciężaru (co ma znaczenie wobec ewentualnej potrzeby przenoszenia sprzętu pieszo na długich trasach) i niższej ceny. Nie zapewnia jednak tak stabilnego obrazu jak tripod.
MONOPOD Z TRIPODOWĄ PODSTAWKĄ - Obecnie występują już monopody z tripodowymi małymi nóżkami (jest to forma połączenia obu typu statywów).
STATYW TELEWIZYJNY - Profesjonalne statywy, używane przy produkcji profesjonalnych filmów i programów telewizyjnych oraz do wykonywania profesjonalnych zdjęć, to tripody, które są zazwyczaj ze względu na większy niż dla potrzeb amatorskich ciężar mocowanego do statywu sprzętu: większe, cięższe, często wykonane o szerszym zakresie regulacji wysokości. Głowice takich statywów zazwyczaj wyposażone są w pokrętła z przekładniami, bądź tzw. głowice olejowe umożliwiające płynne (bezwstrząsowe) obracanie kamery.
MINI-STATYWY - Istnieją także statywy mocowane do przedmiotów (giętkie nogi-uchwyty), a także miniaturowe (o długości do kilkunastu centymetrów), tzw. mini- statywy przeznaczone do ustawiania na stole.
AUTOPOLE - Innym rodzajem statywu, używanym głównie w warunkach studyjnych, jest tzw. autopole, czyli statyw składający się z rozporowej rurki teleskopowej (mocowanej między sufitem a podłogą lub pomiędzy równoległymi ścianami) i odpowiedniego uchwytu mocowanego na dowolnej wysokości do zamocowania sprzętu fotograficznego. Uniwersalnego zastosowania, choć używany głównie do mocowania oświetlenia. Skonstruowany w 1947 przez amerykańską fotograf Berenice Abbott.
Stosuje sie też w razie potrzeb i częściej w filmowaniu statywy typu: naramiennego, flycam, steadcam
PRZEZNACZENIE
Inne zastosowania: telewizja, fotografika, technice operatorskiej, w technice pomiarowej (m.in. w geodezji),w technice wojskowej jako podstawa broni.
STATYW OD GÓRY - GŁOWICA
Statyw fotograficzny zakończony jest w swej górnej części GŁOWICĄ, która pozwala na zmiany położenia zamocowanego na niej aparatu lub kamery w dowolnej pozycji (pionowej, poziomej (2D) lub pod dowolnym kątem w 3 płaszczyznach (3D). W przypadku użycia statywu do mocowania kamery filmowej statyw umożliwia płynny obrót kamery w dowolnej płaszczyźnie w celu uzyskania zmieniającego się w czasie ujęcia kierunku filmowania, w fotografice najczęściej np. w celu uzyskania ujęcia panoramicznego. Do ujęć specjalnych stosuje się głowice profesjonalnie rozbudowane np. do zdjęć 360 stopni. Głowica ma pokrętła umożliwiającymi ustabilizowanie jej w dowolnej pozycji. Często znajduje się w niej przegub kulisty, umożliwiający obrót w dowolnej płaszczyźnie.
STATYW OD SPODU - NOGI
Używane w amatorskiej technice fotograficznej i filmowej statywy zbudowane są zazwyczaj z lekkich, teleskopowo rozsuwanych aluminiowych rurek (umożliwiających rozłożenie statywu na dowolnej w zakresie zależnym od wielkości i konstrukcji statywu wysokości). Położenie każdej nogi statywu może być regulowane niezależnie, co umożliwia jego pionowe ustawienie w nierównym (np. górzystym) terenie. Dodatkowo często nogi składają się teleskopowo, co ułatwia jego ustawienie oraz transport. Końcówki nóg statywu zazwyczaj mają założone gumowe przeciwpoślizgowe kapturki. Mozna też spotkać nogi zakończone kołem jezdnym do płynnego poruszania statywu na powierzchniach płaskich, lub innego typu mocowania np. szynowe.
MOCOWANIE URZĄDZENIA NA STATYWIE
Kamera lub aparat mocowane są do statywu najczęściej na specjalnej stopce (dedykowanej do danego statywu) i przykręcane do niej za pomocą śruby 1/4"-20 (1/4 cala, 20 rowków na cal). Stopka taka zapewnia szybkie mocowanie stąd jej popularna nazwa: szybkozłączka.
DODATKOWE DOPOSAŻENIE STATYWU
Zazwyczaj wyposażone są też w małą poziomicę umożliwiającą prawidłowe ustawienie statywu. Dodatkowo statyw może być wyposażony w dodatkowe mocowania i kable umożliwiające zamocowanie np.monitora wizyjnego, lub dodatkowego osprzętu np. oświetleniowego.
PARAMETRY STATYWU:
- rodzaj statywu (trójnóg, monopod,naramienny,jeżdżący itp)
- Max wysokość statywu
- Liczba łączeń nóg (słabe ogniwa)
- Poziomica (ułatwi wyrównanie poziomu)
- Max. ciężar (jaki potrafi udźwignąć np. aparat + lampa + osprzęt)
- Solidnośc wykończenia ( z jakich materiałów, jaka stabilizacja > jego waga)
- Pakowność (ile zajmuje przestrzeni)
- Rodzaj głowicy (stała, wymienna, kulowa, 2D, 3D z szybkozłączką i poziomica osobna,
Najprostsze statywy amatorskie umożliwiają ustawienie aparatu na wysokości regulowanej od ok. 0,3 do jednego metra nad podłożem, większe do 140 cm i wyżej (zazwyczaj jednak do wysokości nie przekraczającej lub niewiele przekraczającej poziom oczu przeciętnego człowieka). Ważą (w zależności od rozmiarów i konstrukcji) od pół kilograma do (największe) czterech kilogramów, a maksymalne ich dopuszczalne obciążenie wynosi od jednego do pięciu kilogramów. W profesjonalnych zastosowaniach ich waga i wielkość są znacznie większe [np. waga statywu 10 kg, udźwig 25 kg.]
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
Słownik fotograficzny
Najważniejsze konkursy fotograficzne na świecie
Portfolia fotograficzne
Książki o fotografii
100 najważniejszych zdjęć świata
