Beskidzka grupa GOPR
W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku działalność turystyczną prowadziło PTT i Beskidenverein.
1930 roku powstało Krakowskie Towarzystwo Krzewienia Narciarstwa i wraz z PZN na terenie polskich gór zaczęło tworzyć sieć stacji ratowniczych wyposażonych w odpowiedni sprzęt i leki.
W Beskidach, pierwsze takie stacje powstały na przełomie 1933/1934 roku na Hali Miziowej pod Pilskiem i Markowych Szczawinach pod Babią Górą.
W lutym 1937 roku tworzy się Związek Babiogórskiego Pogotowia Ratunkowego przy Komisji Klimatycznej w Zawoji.
II Wojna światowa zniszczyła cały dorobek ratownictwa beskidzkiego.
W latach 1947-1952 TOPR organizował kursy ratownictwa górskiego w Beskidach. Za początek istnienia Beskidzkiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego przyjmuje się datę 25 listopada 1952 roku, gdzie na zebraniu wybrano Zarząd BOPR.
Koncem roku 1952 na Walnym Zjeździe Delegatów TOPR, oraz powstałych kolejno organizacji regionalnych pogotowia w Polsce przyjęto nazwę: GÓRSKIE OCHOTNICZE POGOTOWIE RATUNKOWE i tak powstaje Grupa Beskidzka GOPR rupa Beskidzka GOPR działa na terenie Beskidu Śląskiego, Beskidu Żywieckiego, Beskidu Małego, oraz Pasma Babiogórsko-Jałowieckiego. Jest to obszar około 2500 km2. Służbą ratowniczą zabezpieczamy w sezonie zimowym czterdzieści siedem stacji ratunkowych, z czego cztery stacje są czynne cały rok i przez całą dobę:
Centralna Stacja Ratownictwa Górskiego Szczyrk, ul. Dębowa 2
SR Klimczok obok schroniska PTTK na Klimczoku
SR Hala Miziowa obok schroniska PTTK na Hali Miziowej
SR Markowe Szczawiny obok schroniska PTTK na Markowych Szczawinach
Ratownicy Grupy Beskidzkiej to oprócz wąskiej kadry zawodowej - ochotnicy, którzy swój wolny czas poświęcają na to, aby nieść pomoc ludziom jej potrzebującym w górach bez względu na porę roku dnia i stan pogody.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |