 Wirus rzeki Ross
Wirus rzeki Ross inaczej Gorączka rzeki Ross
Wielostawowe zapalenie zwane inaczej Gorączką Rzeki Ross lub Wirusem Rzeki Ross nie jest śmiertelną chorobą samą w sobie, jednak powodującą spore spustoszenie w ciele ludzkim. Wirus ten pojawia się w ciele człowieka poprzez ugryzienie komara, a pierwszy raz odnotowano przypadek jego wystąpienia w Australii. Jakie są objawy Gorączki Rzeki Ross, w jaki sposób skutecznie walczyć z tym schorzeniem, jak go różnicować oraz jakie są objawy jego występowania w ciele człowieka?
Wirus Rzeki Ross - co to jest?
Wirus Gorączki Rzeki Ross jest powodowany przez Alfawirusy, które przenoszą komary. Gorączka Rzeki Ross, w skrócie RRV objawia się wielostawowym zapaleniem oraz wysoką temperaturą. Choroba ta nazwę swoją zawdzięcza temu, iż pierwszy przypadek odnotowano w Australii, niedaleko stanu Queensland, gdzie przepływa rzeka Ross. Schorzenie to udokumentowano po raz pierwszy w drugiej dekadzie XX wieku, na początku nazywając go wielostawowym zapaleniem organizmu. Obecnie, największe ryzyko zachorowania, występuje u osób, które biwakują na trawiastych terenach Australiii lub w lasach. Gorączkę Rzeki Ross różnicuje się m.in. z mononukleozą zakaźną lub różyczką.
Gorączka rzeki Ross: występowanie
Epidemie tego wirusa obejmują cały kontynent Australijski, w tym głównie w stanie Queensland oraz Sydney. Po raz pierwszy odnotowano jego pojawienie się w 1928 roku w Narraderra i Hay w Nowej Południowej Walii na kontynencie Australijskim. Następnie choroba ta, uważana za wielostawowe zapalenie organizmu dotarła do Queensland, na wyspy Shouten oraz do Papui - Nowej Gwinei. W 1956 roku doszło do epidemii Gorączki Rzeki Ross w Murray Valley. Przełomowy okazał się rok 1959, kiedy to zidentyfikowano wirus pobrany z próbek od komara - Ochlerotatus vigilax niedaleko Townsville, w pobliżu rzeki Ross w Australii. Od tego momentu chorobę tę zaczęto nazywać Gorączką Rzeki Ross lub Wirusem Rzeki Ross (RRV).
Ponadto, choroba ta zaatakowała ludność, walczącą w II Wojnie Światowej, natomiast największą zachorowalność na to schorzenie, odnotowano w latach 1970 - 1980 na Zachodnim Pacyfiku, Gorączka Rzeki Ross obejmowała swoim zasięgiem kilka lokalnych wysp, m.in. Fidżi, Samoa, Wyspy Cooka. W 2010 roku stwierdzono, że choroba rozprzestrzeniła się po świecie, docierając m.in. do Indii, w Azji Południowej. Najprawdopodobniej chorobę tę przywiózł turysta zakażony w Australii.
Gorączka rzeki Ross jakie są objawy ?
Najbardziej znaczącymi objawami Gorączki Rzeki Ross jest wielostawowe zapalenie ciała oraz wysoka gorączka. Na chorobę tę najczęściej cierpią osoby w wieku od 25 do 44 lat, czyli można powiedzieć, że schorzenie to dotyczy osób dorosłych. Zachorować mogą i rdzenni mieszkańcy, i turyści, dlatego należy zachować ostrożność, jadąc do tej części świata, jaką jest Australia. Okres inkubacji RRV jest stosunkowo niedługi, ponieważ wynosi około 9 dni. Ból stawów jest najsilniejszym i najbardziej jednoznacznym objawem tej choroby, występuje on u przeszło 95% pacjentów. Najczęściej symptomy występują symetrycznie, atakując stawy w kończynach górnych i dolnych: palce u obu rąk, łydki, ręce, nadgarstki i nogi. Zwykle u chorych na Gorączkę Rzeki Ross następuje spory obrzęk stawów, ponieważ aż u 50%, natomiast u mniejszości pojawia się entezopatia, czyli zaburzenia funkcjonowania wiązadeł i wysięki. Bardzo często pojawia się także grudkowata wysypka na ciele chorego, głównie na kończynach i tułowiu, rzadziej na twarzy lub rękach, ponadto można zaobserwować występowanie wysokiej temperatury, a także nudności, obniżenie aktywności oraz pogorszenie samopoczucia.
wirus rzeki ross
Choroba ta może wejść w fazę przewlekłą, którą stwierdzono już w latach 80 ubiegłego wieku. Objawy mogą utrzymywać się nawet kilka lat po wystąpieniu choroby, powodując ciągłe, przewlekłe bóle stawów oraz zmęczenie i depresję. Po zastosowaniu jednak odpowiedniego leczenia, bóle u większości pacjentów mijają już po upływie pół roku. Gorączka Rzeki Ross może wiązać się także z zapaleniami reumatologicznymi, które mogą być pogłębiane poprzez niekorzystne warunki atmosferyczne. Występujące objawy tej choroby, mają wiele wspólnego z ogólnym stanem zdrowia pacjenta, który zapada na RRV. Osoby cieszące się lepszą odpornością, o wiele lepiej zniosą przebieg całej choroby.
Gorączka rzeki Ross: diagnostyka
Chorobę tę diagnozuje się poprzez leczenie szpitalne, pobierając od chorego próbki krwi do badania serologicznego. W ciągu 7 dni od momentu zarażenia, wirus ten produkuje immunoglobulinę M. Całkowita diagnoza może nastąpić dopiero po upływie około dwóch tygodni, wtedy to można wykonać powtórne testy serologiczne. Jeśli występuje czterokrotny wzrost przeciwciał, pacjenta można uznać za zarażonego Gorączką Rzeki Ross. Chorobę tę należy różnicować z takimi schorzeniami, jak: Barmah Forest, różyczką, mononukleozą zakaźną, gorączką Q i chorobami reumatologicznymi, które mają podobne objawy do wyżej wymienionych.
Diagnoza choroby obejmuje także typowe dla tego schorzenia objawy: wysoką gorączkę oraz wysypkę. Ból stawów jest jednak symptomem występującym w przypadku wielu różnorodnych chorób, dlatego niezwykle istotna jest odpowiednia diagnostyka.
Gorączka rzeki Ross: leczenie
Co ważne, co roku zapada na tę chorobę około 5 tysięcy osób. Liczba ta jest stosunkowo wysoka, przez co można sądzić, iż profilaktyka nadal nie jest zbyt powszechna. Gorączkę Rzeki Ross można leczyć niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, które w znacznym stopniu obniżają ból i niwelują zapalenie kostno - stawowe. Ogólne leczenie pacjenta, cierpiącego na RRV, nie musi odbywać się w szpitalu, ponieważ objawy te można także wyleczyć, stosując leki zakupione w aptece: paracetamol lub aspirynę. W leczeniu niezwykle istotne jest także stosowanie terapii wspomagających, np. rehabilitacji, zabiegów hydroterapii, fizjoterapii, które w znaczny sposób pomagają wrócić do zdrowia i rozluźnić mięśnie i stawy. Bardzo pomocne okazują się także zajęcia z pływania, czy ogólnorozwojowego sportu lub masaże.
Warto pamiętać, że w momencie zachorowania na tę chorobę, należy powiadomić władze stanu lub służby zdrowia w danym kraju. Choroba ta uważana jest za typowe schorzenie, powodujące spustoszenie w organizmie ludzkim, dlatego nie można podchodzić do niego, jak do zwykłej grypy. Pomimo iż specjalistyczna terapia nie jest konieczna, warto udać się do najbliższego szpitala lub lekarza, w celu odpowiedniej diagnostyki. Wirus ten można bowiem pomylić z wieloma innymi chorobami o całkowicie podobnym przebiegu.
Gorączka rzeki Ross: profilaktyka
Co istotne, Gorączka Rzeki Ross rozwija się zazwyczaj na terenach podmokłych, wiejskich oraz trawiastych. To głównie w tych warunkach przyrody odnotowuje się zwiększoną inwazję komarów, także tych, które przenoszą to schorzenie. Największą zachorowalność zauważa się po intensywnych deszczach oraz powodziach. Wykazano, że wyjeżdżający na biwak, czy kemping, o wiele szybciej są w stanie złapać tę chorobę, gdyż mają bezpośrednią styczność z rezerwuarem komarów. Najważniejszym czynnikiem, który w skuteczny sposób pozwala zapobiec tej chorobie, jest stosowanie w rygorystyczny sposób środków przeciwko owadom. Zaleca się opryskiwanie całego ciała oraz odzieży sprayem przeciwko owadom oraz różnorodnym insektom oraz stosowanie dodatkowych moskitier w miejscach zamieszkania (tymczasowego w przypadku turystów - przenośne moskitiery do okien). Bardzo dobrym sposobem walki z komarami jest także używanie środka zapachowego na bazie cytrusów. Noszenie odzieży w jasnych barwach, z długimi rękawami i nogawkami także w znacznym stopniu zmniejsza zachorowalność na tę chorobę. Co więcej, powinno się unikać podróżowania w miejsca zalesione, trawiaste, w których znajduje się sporo rzek oraz jezior. To właśnie te tereny zwabiają komary, które następnie atakują ludzi. Świetną metodą walki z komarami, jest także stosowanie różnorodnych repelentów, które stanowią pewnego rodzaju odstraszacz dla insektów, w tym także komarów. Produkty te emitują zapach, dźwięk, nieprzyjazny dla owadów. W przypadku dźwięku, jest on niewykrywalny przez ucho ludzkie, dlatego nie jest przyczyną niewygody.
Uwaga!
- Powyższa porada jest jedynie sugestią i spisem informacji z wielu renomowanych źródeł i w przypadku problemów zdrowotnych nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Zawsze w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem !
- Informacje opierają się na stanie wiedzy z dnia publikacji 13.07.2018 i mogą ulec zmianie.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
