 Stopa mandurska
Mycetoma inaczej stopa madurska lub grzybica madurska
Stopa madurska, inaczej nazywana mycetomą, to niezwykle groźna choroba atakująca kończyny dolne. Można ją spotkać głównie w krajach tropikalnych, gdzie wysokie temperatury są codziennością. Schorzenie to powoduje aż 40 rodzajów różnorodnych grzybów, dlatego często bywa tak, że ciężko zapobiec zachorowaniu na nią. Jakie są objawy stopy madurskiej, w jaki sposób można to leczyć i czy choroba niesie ze sobą jakieś poważniejsze konsekwencje?
Stopa madurska - co to za schorzenie?
Maduromykoza najczęściej atakuje kończyny dolne, jednak nie jest to regułą. Niekiedy dochodzi do zajęcia kończyn górnych lub też różnorodnych odcinków ciała ludzkiego. Choroba ta atakuje kości, a także stawy oraz tkanki skórne i podskórne. Posiada kilka charakterystycznych objawów przez to nietrudno pomylić ją z inną chorobą, mimo to jest kilka schorzeń, z którymi różnicuje się stopę madurską. Jest to choroba grzybicza, którą powoduje aż 40 różnych rodzajów grzybów! Jeżeli stopień zaawansowania wejdzie w fazę przewlekłą, bardzo trudno ją wyleczyć, niekiedy dochodzi do amputacji kończyny. Gdzie zatem można spotkać się z mycetomą?
Występowanie stopy madurskiej
Mycetoma jest chorobą, która występuje typowo w krajach tropikalnych, zatem można ją spotkać w Afryce głównie Środkowej w rejonach Sudanu, Somalii oraz Senegalu. Bardzo często można spotkać się także z tym schorzeniem w Australii, czy w Meksyku - czyli Ameryce Środkowej i w Pakistanie. Jeżeli chodzi o Europę, jest to choroba bardzo rzadko występująca, wyróżniono jedynie kilka jej przypadków. Schorzenie to bardzo często dopada pracujących robotników, szacuje się, że 3 razy częściej stopa madurska atakuje mężczyzn niż kobiety.
Schorzenie to opisano po raz pierwszy w XIX wieku w regionie Madura w Indiach, stąd też wzięła się jej nazwa. Stopa madurska to typowa choroba, której kolebką rozwojową są czasy kolonializmu, gdy Indie były pod panowaniem Wielkiej Brytanii. Wzmianki na temat tej choroby można poczytać już starożytnych zapiskach, natomiast pierwszy opis podobnych objawów stworzył lekarz Engelbert Kaemfer, który pracował przez krótki czas właśnie w Indiach.
Stopa madurska: przyczyny
Schorzenie to powoduje bardzo dużo różnorodnych grzybów, patogenami są głównie promieniowce np. Nocardia asteroides lun Actinomadura madurae, a także grzyby prawdziwe, np. Madurella mycetomatis i Madurella grisea. Stopę madurską wywołuje aż 20 różnych rodzajów organizmów, w tym 40 różnych gatunków pierwotniaków i grzybów. Co ciekawe, dokładne rozróżnienie poszczególnych gatunków jest niezwykle ważne, ponieważ wtedy można wdrożyć odpowiednie leczenie. Stopa madurska jest zatem schorzeniem, które może mieć bardzo wiele przyczyn chorobotwórczych. Jeżeli chodzi o miejsce zakażenia, bardzo często dochodzi do tego na terenach zanieczyszczonych, głównie u osób, które nie noszą odpowiedniego obuwia albo też nie zakładają go wcale. Szacuje się, że jest to choroba, która aż trzykrotnie częściej atakuje właśnie mężczyzn, pracujących fizycznie. Mycetoma może być także rozprzestrzeniana poprzez emigrację, niezwykle popularną w dzisiejszych czasach, dlatego może być pamiątką przywiezioną z wakacji w tropikach.
Stopa madurska jakie są objawy ?
Choroba ta rozpoczyna się występowaniem niewielkiego guzka, zlokalizowanego głównie w kończynie dolnej, jak sama nazwa wskazuje, jednak bardzo często pojawia się także w kończynach górnychoraz na różnorodnych częściachciała ludzkiego. Wokół guzka pojawia się delikatny obrzęk, by następnie przekształcić się w ropiejące owrzodzenia. W obrębie nacieków zaczynają tworzyć się różnorodne przetoki oraz pojawia się spora opuchlizna. W konsekwencji stopa staje się nabrzmiała i opuchnięta, a na niej znajdują się liczne zmiany guzowate. Niestety, schorzenie to prowadzi do kalectwa, ponieważ chory nie jest w stanie normalnie chodzić. Co ważne, choroba ta nie jest tylko schorzeniem skóry, bardzo często atakuje także mięśnie oraz stawy, jak również płuca (zakażenie Pseudoallescheria boydii). O objawiach, jakie występują przy tym schorzeniu, świadczą głównie patogeny. W zależności od tego, co jest dokładną przyczyną choroby, takie można różnicować symptomy. Niektóre postaci mycetomy są łagodniejsze np. gdy choroba wywoływana jest grzybami, wtedy stopę madurską określa się nazwą antinomycetoma. Można także wyróżnić postaci cięższe tego schorzenia, głównie wtedy, gdy za chorobę odpowiadają promieniowce. W tym przypadku stopa madurska nosi nazwę eumycetoma.Stopa madurska bardzo często atakuje jedną konkretną kończynę, np. lewą lub prawą stopę, nieleczona bardzo często prowadzi do amputacji kończyny.
Stopa madurska: diagnostyka
Diagnostyka opiera się głównie na pobraniu wysięku ropy z owrzodzenia na stopie i poddaniu go badaniom laboratoryjnym pod kątem infekcji grzybiczych. Dzięki temu w bardzo prosty sposób można odkryć główny patogen, który jest jednoznaczną przyczyną stopy madurskiej. Pozwala to na wdrożenie odpowiedniego leczenia. Diagnostyka odbywa się także poprzez hodowlę pobranego wycinku tkanki. Bardzo łatwo można zdiagnozować chorobę także poprzez zwykły obraz kliniczny choroby, którego dokonuje lekarz specjalista np. w klinice chorób tropikalnych.
Stopę madurską różnicuje się pomiędzy kilkoma chorobami, głównie między: promienicą, systemową nokardiozą, botryomycosis, sporotrychozą, chromoblastomikozą i pseudomycetoma.
Stopa madurska: leczenie
Odpowiednie leczenie jest niezwykle ważne, przynajmniej w przypadku występowania łagodniejszej formy stopy madurskiej. Odmiana mycetomii zwana actinomycetomą jest schorzeniem, które właściwie można wyleczyć w zupełności. Niestety, leczenie eumycetomy może być nieskuteczne, przez co konieczna będzie amputacja kończyny.
Na tym etapie niezwykle ważne jest, aby, znać dokładnie patogen, wywołujący tę chorobę, dzięki temu leczenie może być odpowiednio wdrożone. Pierwszą, łagodniejszą odmianę stopy madurskiej można leczyć za pomocą różnorodnych antybiotyków, kojarzonych ze sobą w odpowiednich parach, np. amikacyna + kotrimoksazol, streptomycyna + kotrimoksazol. Jeśli pacjent choruje na ciężką odmianę stopy madurskiej, musi być leczony odpowiednimi, silnymi lekami przeciwgrzybiczymi. Należy się jednak liczyć z tym, że nie zahamuje to rozwoju choroby, ponieważ eumycetoma bardzo szybko się rozprzestrzenia i powoduje spore spustoszenie w organizmie. Jeżeli mycetoma zaatakuje narządy wewnętrzne, należy podawać odpowiednie leki np. przy leczeniu płuc. Chory podlega hospitalizacji, gdzie zwykle zostaje do końca leczenia.
Zobacz także inne choroby występujące w strefie tropikalnej takie jak: Loajoza, Trypanosomoza czy Malaria i jej objawy
Stopa madurska: profilaktyka
Choroba ta nie jest aż tak popularnym schorzeniem, przez to nigdy nie zanotowano jej epidemii. Turyści, wyjeżdżający do krajów egzotycznych głównie Afryki czy Ameryki Południowej niezwykle rzadko zapadają na tę groźną chorobę, zwykle wtedy, gdy nie przestrzegają podstawowej higieny osobistej. Jako że najczęściej dochodzi do zarażenia kończyn dolnych, należy zawsze mieć ze sobą odpowiednie obuwie chroniące takie, które zakrywa całą stopę. Niewskazane jest chodzenie w butach odkrywających palce ważne także, by nie wymieniać się obuwiem z lokalnymi mieszkańcami tych rejonów. Warto zaznaczyć, że stopa madurska dotyka głównie obszary zanieczyszczone oraz biedniejsze, dlatego najlepiej obrać inną destylację podróży i omijać te obszary.
Uwaga!
- Powyższa porada jest jedynie sugestią i spisem informacji z wielu renomowanych źródeł i w przypadku problemów zdrowotnych nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Zawsze w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem !
- Informacje opierają się na stanie wiedzy z dnia publikacji 13.07.2018 i mogą ulec zmianie.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
