Czas Czasomierze to nie tylko urządzenia odmierzające czas, to również dzieła sztuki, które odwołują się do Naszych gustów a przez to  tworząc trendy w modzie.  Zatracają formę czysto użytkową, wkraczając w świat prestiżu, pewnego symbolu.

Historia zegarmistrzostwa

Historia zegarmistrzostwa jest osłonięta pewna tajemnicą, sam fakt uchwycenia czasu w jednostki miary można uznać za przełomowe wydarzenie dla świata w którym funkcjonujemy. W jednej chwili czas zdeterminowany okolicznościami i zjawiskami przyrodniczymi został zastąpiony regularnymi jednostkami czasu, sekundami, minutami, godzinami, dobami, latami. Zmieniło to całkowicie funkcjonowanie człowieka. Nowa aktywność wyznaczona jednostkami miary czasu pozwoliła na budowę nowoczesnego społeczeństwa funkcjonującego w oparciu o pewne reguły sprzyjające znacznie szybszemu postępowi. Dzisiaj czas odmierzany jest za pośrednictwem czasomierzy stworzonych przy udziale osiągnięć technologicznych stworzonych na przestrzeni od rozwiązań pionierskich po współczesne. Z perspektywy czasu i zmian jakie dokonały się za pośrednictwem czasomierzy można zaliczyć czasomierze do tych nielicznych odkryć, które miały największy wpływ na cywilizację człowieka, a więc ruchome czcionki drukarskie w XV wieku, maszyny parowe, energia elektryczna w okresie rewolucji przemysłowej czy telefon i komputer w czasach współczesnych.

Pierwsze rozwiązania w zakresie pomiaru czasu to zegary słoneczne. Związane były one z astronomią, ponieważ opierały się na tak zwanym ruchu słońca po sklepieniu nieba. Pierwsze urządzenie tego typu zwane Gnomonem opracowali Chińczycy, którzy już w 2500 roku przed naszą erą odmierzali za jego pomocą czas. Powyższa data jest sporna, niektóre źródła, podają inne daty momentu, w którym zaczęto używać Gnomonu, nawet 4000 rok przed naszą erą.

Konstrukcyjnie Gnomon to proste rozwiązanie składające się z pionowego elementu, który pod wpływem przemieszczania się słońca, a tym samym cienia, jaki rzuca ten element na ustawione w koło elementy wskazuje czas. Rozwiązanie to nie uwzględniało pór roku a tym samy było nie dokładne. Bardziej dopracowany sposób takiego pomiaru czasu stworzyli Egipcjanie, którzy odkryli sposób na korelację pomiędzy godziną a długością padającego cienia. Obecnie na wielu placach publicznych można spotkać zegary słoneczne, jako element dekoracyjny i odmierzający czas. Poprzez wiele modyfikacji pozwalają one już dokładnie spełniać swoje funkcje.

Bardziej dokładny sposób pomiaru czasu uzyskano za pośrednictwem zegaru wodnego, którego data powstania nie jest dokładnie określona. Przypisuje sie to odkrycie Egipcjanom. Używali go również Chińczycy. W rozwiązaniu tym największym problemem, z którym próbowano się uporać to nieregularny przepływ wody w jednostce czasu. Im więcej było jej w naczyniu tym szybciej wydostawała się na zewnątrz naczynia i odwrotnie. Urządzenie tego typu z powodzeniem wykorzystywali Grecy, którzy wyznaczali w ten sposób wielokrotnie tą samą ilość czasu, np. podczas przemówień.

Podobne działanie jak zegar wodny miały tzw. klepsydry, w których jednak do odmierzania czasu wykorzystano piasek a tym samym uporano się z nierównomiernym "przepływem" w tym przypadku przesypywaniem sie piasku z taką samą prędkością od początku do końca..

Powyższym rozwiązania należy przyznać prymat, ponieważ służyły, jako pierwsze do pomiaru czasu, miały one jednak wadę, były zależne od światła.

Kolejne rozwiązania w tym zakresie to zegary mechaniczne, dzięki zdolności wytwarzania energii do napędu czasomierza (za pośrednictwem obciążników lub sprężyn) stały się samowystarczalne i można napisać, że były już bardzo dokładne. W początkowym okresie często stanowiły centralny punkt danej społeczności umieszczany na wieżach budynków użyteczności publicznej.

Najstarszym zachowanym do dnia dzisiejszego, zegarem mechanicznym, jest zegar znajdujący się w angielskim Wells. Jego wiek datuje się na 1325 rok. W Polsce pierwszym zegarem poszczycić się może się Wrocław (ok. 1368 rok). Błąd we wskazywaniu czasu wynosi ok.15 minut.

Miniaturyzacja to kolejny krok w ewolucji. Dzięki niej zegary trafiły pod strzechy domów. Źródła historyczne mówią o tym, że jedne z pierwszych zegarów domowych pojawiały się równolegle z pojawianiem się zegarów wieżowych. Wadą ich było - niedokładne, a także działały tylko i wyłącznie w pozycji pionowej.

Miniaturyzacja pozwoliła również na stworzenie czasomierzy „przenośnych indywidualnych”. Pierwsze rozwiązania tego typu noszono na szyi, potem w eleganckiej kamizelce dżentelmenów. Były one ekskluzywnym wyznacznikiem statusu społecznego.

Obecne rozwiązania przeniosły się na nadgarstek lub mobilnych urządzeń teleinformatycznych. (Ok. 1810 roku powstał pierwszy zegarek na rękę). W 1929 roku zaczęła się tak zwana rewolucja elektroniczna, dzięki, której powstał zegarek elektroniczny wielkości małego pokoju, stworzony przez Harrisona. W 1969 roku zaczęto masową produkcję pierwszego na świecie zegarka kwarcowego, była to firma Seiko, a zegarek nazywał się Astron.

Czasomierze to nie tylko urządzenia odmierzające czas, to również dzieła sztuki, które odwołują się do Naszych gustów a przez to  tworząc trendy w modzie.  Zatracają formę czysto użytkową, wkraczając w świat prestiżu, pewnego symbolu. Tutaj wkraczamy w świat masonerii manufakturowych, które poprzez doskonałość rozwiązań technologicznych, estetycznych zyskały sobie uznanie. Najliczniejszą reprezentacje  mają manufaktury wywodzące się z krajów Europejskich. Na szczególną uwagę zasługują te wywodzące się z Szwajcarii, która stała się synonimem precyzji i jakości.  Na łamach portalu Grupa Media Informacyjne postaramy się przybliżyć historię  najsłynniejszych manufaktur.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA