 Nawierzchnie na korcie tenisowym
Wyróżniamy co najmniej trzy rodzaje nawierzchni kortów tenisowych. Każda z nich ma inną charakterystykę. To, czym jest pokryty kort wpływa na wiele elementów gry takich jak szybkość i odbicie piłki. Warto zaznaczyć, że różnice występują również pomiędzy grą na wolnym powietrzu i w hali.
Wybierz rodzaj nawierzchni i dowiedz się więcej:
kort twardy
kort ziemny, ceglasty
kort trawiasty
Kort twardy
Według różnych klasyfikacji na kortach twardych (ang. Hard) mamy do czynienia z grą szybką lub średnioszybką. Jest to spowodowane gładkością kortów twardych. Nawierzchnie reprezentujące ten typ kortów to akryl, asfalt i beton. Takie korty cechują się średniowysokim i szybkim odbiciem piłki. Piłka uderzona z prędkością 100 km/h na godzinę po odbiciu od twardego kortu porusza się z prędkością 67 km/h.
Piłka na korcie twardym napotyka większe tarcie niż na korcie trawiastym, ale mniejsze niż na kortach ziemnych. Właśnie dlatego również tempo gry jest tutaj szybsze niż na kortach ziemnych, a wymiany mogą być zarówno krótkie jak i długie. Warto pamiętać, że korty twarde stanowią największe niebezpieczeństwo dla stawów tenisistów. Na urazy narażone są przede wszystkim kolana oraz kostki u nóg. Łatwiej tutaj o kontuzję niż na kortach ziemnych.
Osoba grająca na kortach twardych powinna cechować się siłą i posiadać dobry serwis. Istotna jest dobra praca nóg. Na tym rodzaju nawierzchni nie ma możliwości stosowania wślizgów. Ważny jest stosunkowo długi zamach i pamiętanie o ograniczonej ilości czasu, który gracz może przeznaczyć na percepcję, reakcję i antycypowanie.
Korty twarde występują głównie w Ameryce Północnej, Azji i Australii. Na twardych kortach akrylowych rozgrywane są między innymi Australian Open i US Open).
Kort ziemny, ceglasty
korty-ziemne
Korty ceglaste zwane potocznie ziemnymi są uważane za najwolniejszą nawierzchnie tenisową. Rozpoznamy je łatwo po charakterystycznym pomarańczowym kolorze (uwaga, w USA możliwe kolory szary i zielony).
Piłka po zetknięciu się z nawierzchnią kortu ziemnego „zakopuję” się w jego pylistej warstwie i traci swoją prędkość. Według niektórych danych piłka może wytracać nawet 41% swojej prędkości. Oznacza to, że piłka uderzona przez zawodnika z prędkością 100 km/h po koźlę będzie już leciała z prędkością, tylko 59 km/h. Dodatkowo korty te charakteryzują się wysokim kozłem piłki.
Specyfika gry na kortach ziemnych
Gra na kortach ziemnych charakteryzuję się długimi wymianami z końcowej linii. Mecze rozgrywane na tej nawierzchni są bardzo długie i wykańczające dla zawodników. Mączka, jak popularnie zwane są te korty, w dużym stopniu niweluje atut własnego podania. Również siła uderzenia i warunki fizyczne zawodnika schodzą na drugi plan. Najważniejsza staję się regularność przebić. Ważnym elementem jest rotacja. Zarówno ta awansująca, przy uderzeniach pod końcową linie, jak i wsteczna przy uderzeniach zaraz za siatką. Bardzo ważne w grze na kortach ziemnych są kreatywność i pomysłowość. Mączka ceglana daje możliwość ślizgania się do piłki. Trzeba pamiętać, że jest to inny ślizg niż możemy wykonać np. na sztucznej trawię. Dlatego warto kilka razy przećwiczyć ten element zanim go wykorzystamy w grze.
Korty ziemne premiują zawodników nastawionych raczej defensywnie. Do najlepiej grających na mączce zalicza się Rafaela Nadala, Davida Ferrera, Rogera Federera i Novaka Djokovica. Wśród kobiet Marie Sharapova i Samanthe Stosur.
Na kortach ziemnych rozgrywany jest jeden z turniejów z serii Wielkiego Szlema – French Open.
Budowa i konserwacja kortów ziemnych
Wierzchnia warstwa kortu (ok.1 cm) to sproszkowana cegła. Następne warstwy tworzą: mieszanka mineralna (ok.4 cm), drobny żużel (10 cm) i warstwa grubego żużlu (15 cm).
Korty ziemne mimo relatywnie niskich kosztów budowy są praco chłonne i drogie w utrzymaniu. Wymagają one codziennej pielęgnacji, polewania wodą i po każdej grze szczotkowania i uzupełniania ubytków. Każdego roku, wierzchnia warstwa mączki powinna być usuwane i zastępowana nową.
Kort trawiasty
Jednym z rodzajów kortów, na których gra się w tenisa są nawierzchnie trawiaste (ang. Grass). Takie korty są bardzo gładkie – oczywiście intensywność tej cechy jest zależna między innymi od wysokości trawy oraz podłoża kortu. Trawiasta nawierzchnia kortu to najszybszy typ nawierzchni. Oznacza to, że piłka uderzona z prędkością 100 km/h po odbiciu od kortu zyskuje prędkość 70 km/h.
Piłka na korcie trawiastym porusza się więc szybciej niż na innych typach nawierzchni i odbija się niżej. To efekt mniejszego tarcia. Na korcie trawiastym piłka jest nie tylko szybsza, ale również trudno ją odebrać. Efektem tego są krótsze wymiany niż na innych typach kortów.
Osoba grająca na korcie trawiastym powinna cechować się siłą i refleksem. Przewagę zyskują ci zawodnicy, którzy mają dobry serwis i potrafią dobrze grać przy siatce. Grać musi być również bardzo skoncentrowany, powinien dostosować swój sposób gry do takich warunków. Na przykład poprzez krótszy czas reakcji i szybszy zamach.
Najczęściej korty trawiaste możemy spotkać na terenie Stanów Zjednoczonych, Australii i Wielkiej Brytanii. Na kortach trawiastych rozgrywany jest między innymi turniej Wimbledon, zaliczany do Wielkiego Szlema najbardziej prestiżowy i najstarszy turniej tenisowy na świecie.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
