Czytaj artykuł

Czytaj również - Bilard Magazine ...

Bilard to gra, którą można traktować amatorsko lub zawodowo. Amatorsko jest świetną, towarzyską rozrywką, przy której można w miłej atmosferze rywalizacji odpocząć po dniu pracy, wymienić poglądy, czy spotkać się w towarzystwie przyjaciół. Na całym świecie jest jedną z popularniejszych gier, niemal w każdym klubie mamy do dyspozycji stoły do bilardu, co czyni tą grę łatwo dostępną. Wraz z podnoszeniem kwalifikacji, odkrywaniem talentu w tej grze możemy również próbować swoich sił w rywalizacji zawodowej. Organizowane turnieje dają możliwość pokazania swych umiejętności oraz co nie bez znaczenia wygrania znacznych sum zawartych w pulach wygranych. Współczesny bilard oraz najlepsi grający to para tworząca wraz z mediami szoł, dzięki któremu zdobywają oni sławę i uznanie w śród elit oraz milionów odbiorców mediów. 

---

Jak grać w bilard?

Bilard to gra dla dwóch osób polegająca na wbijaniu bil (specjalnych kul) do zlokalizowanych przy krawędziach stołu dziur (łuz) za pomocą kija. Stół jest pokryty zielonym suknem, a jego wymiary są różne w zależności od rodzaju gry. Gier bilardowych istnieje bowiem całkiem spora liczba, ich zasady różnią się nie tylko rozmiarami stołu, ale też liczbą używanych bil, ich oznaczeniami (np. kolorami). Poniżej omówione zostaną podstawowe zasady gry, które dostosowuje się później do określonego rodzaju gry.

Rozgrywka o odbicie

Decyduje o tym, kto rozpocznie grę. Przeciwnicy ustawiają swoje bile po lewej i po prawej stronie pola bazy. Następnie muszą je uderzyć w kierunku bandy górnej tak, by po odbiciu wróciły w dół stołu. W trakcie uderzenia bila nie może przeciąć osi stołu – przejść na połowę przeciwnika, dotknąć bocznej bandy ani wpaść do łuzy. Generalnie chodzi o to, by bila po uderzeniu wróciła jak najbliżej dolnej bandy – wygrywający rozgrywkę dokonuje rozbicia otwierającego.

Rozbicie otwierające

Zawodnik, który wygrał rozgrywkę wstępną może sam dokonać rozbicia otwierającego lub zlecić to przeciwnikowi. Strzał otwierający jest wykonywany w polu bazy białą bilą rozgrywającą, ustawioną przez zawodnika. W czasie rozgrywki otwierającej zatrzymanie lub odchylenie z toru białej bili rozgrywającej, gdy minęła linię bazy lub zanim uderzyła ułożone bile docelowe – jest uważane za faul i powoduje utratę zagrywki. Przeciwnik ma wtedy wybór: umieścić białą bilę na polu bazy i dokonać rozbicia lub przekazać z powrotem białą bilę faulującemu przeciwnikowi, aby powtórzył rozbicie.

Celem strzału jest takie uderzenie bilą rozgrywającą (białą) w bilę docelową, by umieścić ją w łuzie. W czasie wykonywania strzału przynajmniej jedna stopa zawodnika musi pozostawać na podłodze. Strzał jest zakończony (i tym samym zaliczony), kiedy wszystkie bile na stole znieruchomieją. Za prawidłowy strzał uważa się taki, w którym bila docelowa wpada do łuzy lub jakakolwiek bila wejdzie w kontakt z bandą.

Reguła białej bili w ręku na polu bazy

Jeśli po błędzie przeciwnika nakazuje ona rywalowi grę z bazy, uderzenie wygląda inaczej od tego otwierającego. Ustawia on bilę w dowolnym punkcie pola bazowego i uderza w taki sposób, by biała bila nie dotknęła bezpośrednio żadnej bili znajdującej się na polu bazowym (linii pola bazy nie wlicza się do jego części). Wyjątkiem jest sytuacja, w której pierwszy kontakt białej bili nastąpi z bandą poza linią bazy i białą bilą, powracając na bazę uderzy w znajdującą się tam bilę obiektową.

Faule

Zawodnik kontynuuje wbijanie swoich bil do łuz, aż do momentu popełnienia błędu (faulu). Wówczas prawo uderzenia przechodzi na przeciwnika (po faulu strzał nie jest ważny, bile wbite w czasie strzału nie są zaliczane). Do faulu dochodzi w następujących sytuacjach:

- biała bila nie dotknie jako pierwszej bili zagrywanej (docelowej),
- biała bila rozgrywająca po uderzeniu wpadnie do łuzy albo dotknie bili będącej w kieszeni,
- jakakolwiek bila zostanie dotknięta ciałem bądź ubraniem uderzającego
- po kontakcie z białą bilą żadna z bil nie dotknie bandy,
- podwójne uderzenie (czubek kija może uderzyć w bile tylko raz),
- pchnięcie bili (uderzenie jest zbyt długie),
- celowe uderzenie bili białej poniżej jej środka, tak, by przeskoczyła nad inną bilą (podbicie bili),
- jakakolwiek bila zostanie wybita poza stół (bile, które samorzutnie po wybiciu wrócą na płytę główną stoły, nie dotykając innej rzeczy poza stołem, są uznawane za niewybite),
- przynajmniej jedna stopa nie dotyka podłoża w trakcie wykonywania strzału,
- celowe przeszkadzanie przeciwnikowi.

Bile powracające na stół

Pojedynczą bilę należy umieścić na punkcie głównym. Jeżeli zachodzi potrzeba ustawienia więcej niż jednej bili, wówczas bilę o najniższym numerze ustawia się w punkcie głównym stołu, a za nią, w kierunku bandy głównej, na linii powrotów, kolejne bile według rosnących numerów. Jeżeli na linii powrotów między punktem głównym a górną bandą nie ma wystarczająco dużo miejsca dla wszystkich bil, które mają powrócić na stół, wówczas bile, dla których zabrakło miejsca, ustawiane są na przedłużeniu linii powrotów, pomiędzy punktem głównym a centralnym.

Bila „zamrożona”

Za taką uznaje się bilę, która dotyka bandy lub białej linii. Po zetknięciu się białej bili z „zamrożoną” do bandy strzał musi zakończyć się wbiciem bili do kieszeni lub zetknięciem się białej bili z bandą, „zamrożeniem” bili obiektowej do bandy (gdy się nie odbije – jest „zamrożona”) lub sytuacją, gdy inna bila obiektowa wejdzie w trwały kontakt z bandą, czyli zostanie „zamrożona”.

---

Snooker a bilard – podstawowe różnice

Snooker to odmiana gry w bilard, która powstała w XIX wieku na skutek… nudy w brytyjskich koszarach wojskowych. Żołnierze stacjonujący w Indiach Brytyjskich modyfikowali tradycyjne zasady bilarda i zmieniali bile do tego stopnia, że stworzyli zupełnie inną dyscyplinę. Dziś opowiemy nieco o snookerze i wskażemy pięć podstawowych różnic między snookerem a bilardem.

Stół do snookera a stół do bilarda

Pierwszą różnicę między bilardem a snookerem rozpoznamy jeszcze przed faktycznym przystąpieniem do rozgrywki. Stoły do snookera mają wymiary od 9 do 12 stóp przy najpopularniejszym wariancie 12 stóp, podczas gdy stół do bilarda ma rozmiar od 6 do 10 stóp przy najpopularniejszym wariancie 8 stóp. Stoły snookerowe posiadają – podobnie jak stoły bilardowe – 6 otworów, które jednak nazywa się „kieszeniami”, a nie „łuzami”. Rozmiary kieszeni są mniejsze od wymiarów łuz, co wymusza na zawodnikach większą precyzję uderzeń.

Obyczaj snookerowy

Bilard kojarzony jest z klasyczną formą barowej aktywności, która ma za zadanie urozmaicić czas i zapewnić rozrywkę. Nic więc dziwnego, że gra w bilard ma najczęściej casualowy charakter przy piwie, whiskey lub innym alkoholu. Snooker z kolei zawiera w sobie szereg obrządków składających się na obyczaj snookerowy. Doskonałym tego przykładem są stroje: profesjonalna gra w snookera nakazuje uczestnikom elegancki ubiór, w skład którego wchodzi biała koszula, ciemna kamizelka i dopasowana muszka.

Jednolite bile snookerowe

Do gry w bilard używa się 16 bil o średnicy 57,2 mm – białej bili rozgrywającej bez wartości numerycznej, 7 pełnych w zróżnicowanych kolorach, 7 bil biało-kolorowych i czarnej „ósemki”. Do snookera z kolei używa się 23 bil o średnicy 52,5 mm – białej bili rozgrywającej, 15 bil czerwonych i 7 bil kolorowych: żółtej, zielonej, brązowej, niebieskiej, różowej oraz czarnej. Bile w snookerze nie posiadają przypisanej wartości numerycznej, a ich kolor jest jednolity.

Zasady punktowania

Tu zaczyna się cały ambaras, szczególnie dla osób regularnie grających tylko w jedną z powyższych odmian. Punktowanie w bilardzie jest proste – każda prawidłowo wbita bila oznacza przyznanie punktu, każda nieprawidłowo wbita bila – odjęcie punktu. To sprawia, że możliwe jest osiągnięcie wyniku ujemnego lub zerowego. Snooker bazuje na przyznawaniu punktów, a wartość dodanych punktów zależna jest od koloru wbitej bili. I tak za wbicie poniższego koloru gracz otrzymuje odpowiednią liczbę punktów:

- Bila czerwona – 1 punkt
- Bila żółta – 2 punkty
- Bila zielona – 3 punkty
- Bila brązowa – 4 punkty
- Bila niebieska – 5 punktów
- Bila różowa – 6 punktów
- Bila czarna – 7 punktów

Hierarchiczność wbijania bil

Przy klasycznym 8-ball poolu zasada jest prosta: wbij wszystkie „całe” lub „połówki”, a na końcu prawidłowo wbij czarną bilę. Przy snookerze nie ma aż takiej dowolności, co dodatkowo zwiększa poziom trudności gry. Bile w snookerze wbija się wedle ściśle określonej kolejności: najpierw należy wbić bilę czerwoną, następnie żółtą, potem czerwoną, zieloną, czerwoną… i tak dalej, aż do bili czarnej. Innymi słowy otrzymujemy przeplatankę czerwonych bil z bilami innego koloru. Jeśli gracz wbił bilę czerwoną, żółtą, czerwoną i popełnił faul przy zielonej, przeciwnik rozpoczyna swój ruch od wbicia bili zielonej.

GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA