Płytki ceramiczne poddawane są badaniom wg norm europejskich, w wyniku których producent deklaruje określone parametry techniczne. Parametry te umieszczane są na opakowaniach płytek ceramicznych i stanowią ważne źródło informacji dla kupującego. Poniżej znajduje się omówienie najważniejszych kryteriów, które powinny być wzięte pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o zakupie płytek.
ODPORNOŚĆ NA ŚCIERANIE
to podstawowy parametr, który powinien decydować o wyborze płytki podłogowej do danego pomieszczenia. Określa on odporność płytki na mechaniczne uszkodzenia powstające w wyniku działania czynnika ścierającego. Im wyższa twardość płytki tym mniejsza jej podatność na zarysowania, zużycie podczas chodzenia, otarcia itp. Odporność na ścieranie określona jest wg normy PN-EN ISO 10545-7. Polega ona na określeniu ilości obrotów urządzenia ścierającego powierzchnię szkliwionej płytki po jakiej uwidaczniają się na szkliwie trwałe ślady tarcia. Wg tej metody płytki dzieli się na klasy ścieralności (PEI) z podaną liczbą obrotów.W ramach każdej klasy istnieje jednak duża rozpiętość obrotów, dlatego używa się często określeń: słaba trójka, mocna trójka, słaba czwórka, mocna czwórka itp.
KLASA 0 (liczba obrotów 100)- płytki szkliwione tej klasy nie są zalecane do wykładania podłóg.
KLASA I (liczba obrotów 150)- zaleca się stosować w pomieszczeniach, w których chodzi się w obuwiu miękkim lub boso i które nie są narażone na działanie materiałów ściernych (np. łazienki, sypialnie bez bezpośredniego wejścia z zewnątrz.
KLASA II (liczba obrotów 600)- zaleca się stosować w pomieszczeniach o małym natężeniu ruchu, po których chodzi się w obuwiu z miękkimi podeszwami np. pokojach dziennych, łazienkach, sypialniach. Nie wolno ich stosować w pomieszczeniach narażonych na duży ruch oraz wnoszenie materiału ścierającego np. holach, korytarzach, kuchniach itp.
KLASA III (liczba obrotów 750, 1500)- zaleca się stosować w pomieszczeniach o małym i średnim natężeniu ruchu, w których chodzi się w obuwiu miękkim (PEI 3/ 750) np. łazienkach, sypialniach, pokojach dziennych lub normalnym (PEI 3/1500) np. kuchniach, korytarzach bez bezpośredniego wejścia z zewnątrz, nie narażonych na wnoszenie materiału ścierającego.
KLASA IV (liczba obrotów 2100, 6000, 12 000) – zaleca się stosować w pomieszczeniach o normalnym natężeniu ruchu, we wszystkich pomieszczeniach budynków mieszkalnych np. kuchniach, korytarzach, przedpokojach, a także w pomieszczeniach użyteczności publicznej z wyłączeniem miejsc o dużym lub bardzo dużym natężeniu ruchu.
KLASA V (liczba obrotów 12 000) – zalecana jest do pokrywania podłóg narażonych na wzmożony, ciągły ruch pieszych, gdzie wnoszone są cząstki materiału ścierającego np. miejsc publicznych, sklepów, korytarzy itp. Po wykonaniu badania ścieralności płytki należy poddać badaniu odporności na plamienie wg normy PN-EN ISO 10545-14.
MROZOODPORNOŚĆ
płytki ceramiczne, które mają być wykładane w miejscach narażonych na działanie temperatur ujemnych powinny mieć zadeklarowaną mrozoodporność potwierdzoną badaniem wg normy PN-EN ISO 10545-12.
ODPORNOŚĆ NA SZOK TERMICZNY
płytki ceramiczne, które mogą być poddawane miejscowej nagłej zmianie temperatury powinny mieć potwierdzoną odporność na szok termiczny potwierdzoną badaniem wg normy PN-EN ISO 10545-9.
WYTRZYMAŁOŚĆ NA ZGINANIE i SIŁĘ ŁAMIĄCĄ
upraszczając określają , przy jakim naprężeniu płytka ulega złamaniu. Jest to parametr szczególnie istotny w przypadku płytek podłogowych, które poddawane są znacznym obciążeniom mechanicznym oraz ściennych, wykładanych w miejscach, w których występować mogą naprężenia wywołane ruchami ścian budynków. Badania określające wytrzymałość na zginanie oraz siłę łamiącą przeprowadzane są w metodą badań wg normy PN-EN ISO 10545-9.
ODPORNOŚĆ CHEMICZNA
określa odporność płytki na działanie roztworów testujących: środków domowego użytku, soli do basenów kąpielowych, a także kwasów i zasad. Płytki odporne na czynniki chemiczne nie mogą pod wpływem tych substancji ulegać zmianie, np. zmieniać połysku ani barwy. Badanie odporności chemicznej wykonuje się zgodnie z metodą badań określoną normą PN-EN ISO 10545-13. Klasa GA (dla środków domowego użytku oraz soli do basenów) oznacza brak widocznych zmian po badaniu, klasa GLA (dla słabych kwasów i zasad, tj. o stężeniu do 3%) oznacza brak widocznych zmian po badaniu.
ODPORNOŚĆ NA PLAMIENIE
określona wg metody badań opisanej w PN-EN ISO 10545-14 klasami od 1-5 określa łatwość usunięcia widocznych zabarwień z powierzchni płytki. Klasie 5 odpowiadają płytki, z powierzchni, których najłatwiej jest usunąć zabarwienie (przy użyciu ciepłej wody i tkaniny).
WŁAŚCIWOŚCI ZWIĄZANE Z BEZPIECZEŃSTWEM
głównie odpornością na poślizg, szczególnie ważną w przypadku płytek przeznaczonych na posadzki mające kontakt z wodą, gdzie istnieje niebezpieczeństwo poślizgu, w pomieszczeniach zarówno mieszkalnych jak i użyteczności publicznej. Zgodnie z klasyfikacją niemiecką według normy DIN 51130 płytki ceramiczne dzieli się na 4 grupy, od R9 do R12, gdzie antypoślizgowość rośnie od grupy R9 do R12.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE