Decyzja dotycząca wyboru technologii budowy ścian zewnętrznych nie jest łatwa. Należy wziąć pod uwagę wiele czynników. Ściany zewnętrzne powinny być ciche, ciepłe, wytrzymałe i zdrowe dla otoczenia. Ich funkcja powinna polegać na ochronie budynku mieszkalnego oraz jego wnętrza przed szkodliwymi działaniami czynników atmosferycznych i hałasem. Z czego zatem najlepiej jest budować dom?
Ściany nadziemia, czyli ściany zewnętrzne naszego domu stawia się już po wylaniu i odpowiednim zaizolowaniu fundamentu. Prawidłowe ich postawienie rozpoczyna się od tzw. wyprowadzenia narożników, dzięki któremu łatwiej uzyskać równy poziom kolejno murowanych warstw ściennych, zachować odpowiedni kąt oraz postawić ściany pionowo. W budownictwie mieszkaniowym wyróżnia się trzy rodzaje ścian: z zastosowaniem technologii jednowarstwowej, dwuwarstwowej i trójwarstwowej.
Ściany jednowarstwowe
To prosta konstrukcja polegająca na naniesieniu jednej warstwy nośnej, która jest jednocześnie warstwą izolacyjną. Ściana jednowarstwowa składa się wyłącznie z muru oraz odnawialnej powłoki tynku. Technologia ta należy do jednej z najbardziej ekonomicznych i szybkich technologii budowy ścian zewnętrznych. Do tworzenia ścian jednowarstwowych używa się bardzo wytrzymałych materiałów o wysokich parametrach cieplnych (np. betonu komórkowego, keramzytobetonu czy ceramiki poryzowanej).
Wady: Nietrudno o błędy wykonawcze w stawianiu tego rodzaju ścian, dlatego też lepiej zatrudnić doświadczoną ekipę budowalną; właściwości użytkowe ścian jednowarstwowych są przeciętne, zaś materiał bardzo kruchy oraz niezbyt odporny na uszkodzenia mechaniczne; ściany te wymagają również szerszych fundamentów niż np. ściany dwuwarstwowe, a stawianie ich- dużej precyzji i ostrożności; konieczność stosowania zapraw ciepłochronnych do usuwania szkód.
Zalety: Spełnia ona funkcje zarówno konstrukcyjne, jak i ochronne budynku (prosta konstrukcja); szybki czas budowy; stosunkowo mały nakład robocizny (niższe koszty inwestycji); możliwość zamieszkania w budynku przed ukończeniem elewacji zewnętrznej.
Ściany dwuwarstwowe
Składają się one z dwóch warstw: warstwy nośnej muru oraz warstwy izolacji termicznej (wykonywanej z wełny mineralnej lub styropianu), którą wykańcza się tynkiem bądź oblicówką. Jest to najczęściej stosowany rodzaj ścian zewnętrznych, łączący w sobie zalety ścian jedno- oraz trójwarstwowych.
Plusy tej technologii: jej zastosowanie umożliwia osiągnięcie wymaganych parametrów cieplnych i wytrzymałościowych; ściany te stawia się stosunkowo prosto, zaś fundamenty mogą być węższe niż w przypadku ściany jednowarstwowej; wszelkie uszkodzenia mechaniczne można uzupełnić pod warstwą izolacją bądź przykryć za pomocą zwykłej zaprawy; ściany dwuwarstwowe dobrze izolują termicznie i akustycznie, a ten, kto zdecyduje się na ich postawienie poniesie mniejszy koszt związany z materiałami i robocizną; warstwę nośną można wznieść z prawie każdego rodzaju materiału (np. z pustaków keramzytobetonowych czy ceramicznych, betonu komórkowego, bloczków silikatowych); nie wymagają wyjątkowej precyzji.
Minusy: technologia ta wymaga ocieplenia ścian za pomocą płyty styropianu (metoda lekko mokra) lub też wełny mineralnej (metoda lekko sucha); budowa ściany dwuwarstwowych podzielona jest zatem na dwa etapy: murowanie warstwy nośnej, a potem- ocieplanie i wykańczanie (potrzebna jest kilkumiesięczna przerwa w pracy przed mocowaniem izolacji, gdyż budynek musi osiąść); stawianie ścian dwuwarstwowych jest pracochłonne, droższe niż w przypadku ścian jednowarstwowych, a także wymaga dużych nakładów pracy; wykańczanie tego rodzaju ścian tynkiem cienkowarstwowym powoduje również podatność na uszkodzenia mechaniczne.
Ściany trójwarstwowe
Składają się one z 3 warstw: nośnej (odpowiadającej za wytrzymałość), dociepleniowej (odpowiadającej za parametry cieplne) i osłonowej (odpowiadającej za odporność na działanie szkodliwych czynników zewnętrznych). Wysoki koszt związany z postawieniem ścian trójwarstwowych pozwala jednak na uzyskanie solidnej oraz odpornej izolacyjnie, akustycznie i ogniowo ściany.
Mankamenty: to najbardziej pracochłonna alternatywa przy budowaniu domu, wymagająca sporego doświadczenia, cierpliwości oraz wiedzy; postawienie ścian trójwarstwowych należy powierzyć specjalistom; tego rodzaju ściany są grube i ciężkie, dlatego też często występują problemy z uniknięciem mostków termicznych; koszty są wyższe niż w przypadku ścian jedno- i dwuwarstwowych.
Pozytywy: ściany trójwarstwowe zapewniają: trwałość, ognioodporność, dobrą izolacyjność termiczną i akustyczną; posiadają ponadto zdolność do akumulacji ciepła oraz korzystny mikroklimat.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE