Trzecim elementem procesu technologicznego dotyczącym wykonawstwa posadzek przemysłowych z żywic syntetycznych jest warstwa główna lub zamykająca. W pierwszym przypadku może to już być warstwa końcowa.
Warstwę główną można wykonać jako wylewaną. Barwną żywicę miesza się w określonych proporcjach i rozkłada na przygotowanym podłożu za pomocą rakli dystansowej na której to można ustawić grubość wykonywanej warstwy najczęściej jest to od 2-3 mm.Tak wylaną posadzkę należy odpowietrzyć wałkiem kolczastym, aby wprowadzone podczas mieszania powietrze mogło się uwolnić.
Drugim przykładem jest warstwa wykonana z mieszanki żywicy oraz piasku kwarcowego rozkładana za pomocą pac stalowych na przygotowanym podłożu, którą następnie obsypuje się piaskiem kwarcowym na tzw. plażę czyli do wysycenia. Obsypkę można wykonać za pomocą barwionego kruszywa lub naturalnego, po obsypaniu i utwardzeniu nadmiar piasku zostaje zmieciony, a następnie wykonana warstwa zostaje przeszlifowana maszyną z papierem ściernym. Po odpyleniu zostają nałożone warstwy zamykające opcjonalnie jedna lubanty2 dwie w zależności od stopnia antypoślizgowości.
W przypadku zastosowania barwionego kruszywa warstwy zamykające wykonuje się z bezbarwnej żywicy, natomiast przy naturalnym kruszywie warstwy zamykające wykonuje się z żywic barwionych dostępnych praktycznie we wszystkich kolorach z katalogu RAL.
Po wykonaniu pierwszej warstwy zamykającej wykonuje się szlifowanie z odpyleniem a następnie nanosi się drugą warstwę.
Przy tego typu posadzkach można regulować wielkość antypoślizgowości, poprzez zastosowanie kruszywa o określonej granulacji bądź też ilości zastosowanej żywicy do zamknięcia lub poprzez dobór narzędzia do wykonania tych operacji.
Posadzki przemysłowe antypoślizgowe wykonuje się w najczęściej w pomieszczeniach mokrych. Należy jednak pamiętać że są one trudniejsze w utrzymaniu w czystości wymagają zastosowania odpowiednich specjalistycznych urządzeń myjących.
Posadzki o wykończeniu gładkim wykonuje się w pomieszczeniach gdzie wymagana jest duża sterylność jak również konieczność łatwego utrzymania w czystości.
Bardzo często należy znaleźć kompromis pomiędzy antypoślizgowością a łatwością w utrzymaniu w czystości, dlatego też odpowiedni dobór wariantu wykonania warstwy wierzchniej posadzki stanowi o jej trwałości i zadowoleniu z użytkowania.
Posadzki z kolorowym kruszywem są estetyczniejsze, można dobrać sobie zestawienie mieszanki kolorowych kruszyw, zastosować łączenieanty3 kolorów na np. ciągach komunikacyjnych i nie widać na nich efektów związanych z ich użytkowaniem i naturalnym zużyciem.
Posadzki z naturalnym kruszywem zamykane są barwną żywicą stosowane najczęściej w garażach oraz halach magazynowych, bardzo ważne tu jest wybranie odpowiedniej technologii i koloru, gdyż posadzki te są bardzo intensywnie użytkowane.
Oprócz technologii zasypywanej wykonuje się również warstwę główną w technologii zacieranej. Mieszankę żywicy oraz kolorowego piasku kwarcowego rozkłada się na zagruntowanej posadzce za pomocą tzw szuflady a następnie zagładza za pomocą specjalnej wolnoobrotowej zacieraczki. Posadzka po utwardzeniu zostaje zamknięta bezbarwną żywicą epoksydową . a w wersji matowej pomalowana lakierem poliuretanowym.
Posadzki zacierane wykonuje się również z żywic polimerowo mocznikowych do zastosowań w podwyższonych temperaturach oraz dużym obciążeniu mechanicznym oraz udarowy, jak ma przykład w masarmiach.
Najprostszym rozwiązaniem przy wykonawstwie posadzek jest technologia malowania. Operację tą wykonuje się dwukrotnie , gdzie pierwsze malowanie jest często warstwą gruntującą a drugie nawierzchniową. Technologia ta stosowana jest najczęściej w garazach lub na mało eksploatowanych powierzchniach jak np. pomieszczenia techniczne w obiektach biurowych.
Jest to rozwiązanie najtańsze i najmniej pracochłonne i materiałochłonne wymaga jednak idealnego podłoża.
Posadzki przemysłowe mają zastosowanie w przemyśle jak również w budownictwie mieszkaniowym np., garażach, pomieszczeniach technicznych, komórkach lokatorskich.
W zależności od wymagań stawianym tego typu posadzkom stosuje się odpowiedni ich rodzaj.
Posadzki ze względu na rodzaj zastosowanej żywicy dzielimy na: epoksydowe , poliuretanowe, metakrylowe i winyloestrowe. Najczęściej stosowane są żywice epoksydowe,
Jednakże gdy w grę wchodzi czas wykonania jednoznaczną przewagę uzyskują żywice matakrylowe, gdzie czas wiązania jest bardzo krótki i praktyczne po dwóch godzinach po ułożeniu ostatniej warstwy można w pełni ją użytkować. Posadzki tego typu wykonuje się najczęściej w obiektach o ruchu ciągłym gdzie nie można sobie pozwolić na czekania na związanie poszczególnych warstw. Rozwiązanie to ma jednak wadę polegającą na występowaniu podczas prac z tymi żywicami dosyć intensywnego zapachu.
Żywice winyloestrowe natomiast charakteryzują się bardzo wysoką chemoodpornością są to materiały dosyć drogie rzadko stosowane, ale w wielu wypadkach niezastąpione.
Posadzki z żywic poliuretanowych stosuje się natomiast w przypadkach gdzie konieczna jest duża elastyczność żywicy. Mają one zastosowanie na zewnątrz, na przykład na chodnikach obiektów mostowych. Żywice te dodatkowo odporne są na promienie UV, często stosuje się kombinację dwóch rodzajów żywic epoksydowo-poliuretanowe.
Rozpatrując rozwiązania posadzek przemysłowych należy tu również uwzględnić posadzki z płytek ceramicznych . Posadzki te wykonuje się najczęściej w obiektach w których wymagana jest duża chemoodporność a jednocześnie wytrzymałość. Płytki klei się do podłoża, odpowiednio przygotowanego, za pomocą klejów epoksydowych. Prace te można wykonać metodą na tzw. wycisk polegającą na wklejaniu płytek z jednoczesnym fugowaniem za pomocą wyciskanego kleju lub klejeniu płytek na klej epoksydowy lub mineralny a następnie fugowaniu fugą epoksydowa. Z uwagi na cenę płytek, dużą materiałochłonność oraz pracochłonność rozwiązanie to jest dosyć drogie.
Posadzki te stosuje się najczęściej np. w zakładach mleczarskich gdzie wymagana jest duża chemoodporność oraz praca w systemie mokrym i najbardziej tam się sprawdzają.
W przypadku zastosowania cokołów w danym rozwiązaniu również na cokołach wykonuje się wyżej wymienione warstwy z tych samych materiałów co powierzchnie poziome jednakże z dodatkiem materiałów tiksotropowych.
Ostatnim elementem procesu technologicznego wykonawstwa posadzek przemysłowych jest nacięcie dylatacji przeciwskurczowych
Dylatacje takie wykonuje się najczęściej w polach 6 na 6 metrów, ich rozmieszczenie często określa również konstrukcja budynku usytuowanie słupów, odwodnień lub technologii.
Dylatacje wypełnia się materiałem elastycznym najczęściej poliuretanowym po uprzednim włożeniu w szczelinę sznura dylatacyjnego o odpowiedniej grubości oraz zagruntowaniu obrzeża szczeliny jednoskładnikowym gruntem poliuretanowym.
Posadzki stanowią bardzo ważny element procesu związanego z budową obiektów przemysłowych, dlatego też bardzo ważne jest odpowiednie jej zaprojektowanie, aby wybrane rozwiązanie spełniało wymagane założenia. Drugim elementem jest wykonanie. Przestrzeganie technologii wykonania, zastosowanie odpowiednich materiałów i urządzeń warunkuje długie późniejsze, bezawaryjne jej użytkowanie.
Bardzo ważne jest również przestrzeganie przez użytkownika warunków jej eksploatacji, mycia i konserwacji.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE