Kolory, zdobienia, faktura – to cechy płytek, które decydują o tym, które wybierzemy. Ale jak te wszystkie detale powstają? Wycieczka do fabryki wyjaśnia niektóre tajemnice produkcji ceramiki okładzinowej. O tym jak powstają płytki ceramiczne dowiedzieliśmy się dzięki wyprawie do fabryki marki Tubądzin. Płytki ceramiczne tej firmy, produkowane metodą prasowania na sucho, odkrywają przed nami swoje tajemnice. W powyższej galerii mogą Państwo zobaczyć, jak krok po kroku wygląda linia produkcyjna. A na czym polegają poszczególne etapy? Etap pierwszy – surowce sypkie Specjalnie przygotowane i wydzielone boksy, gdzie magazynowane są niezbędne do produkcji płytek surowce sypkie, to miejsce, w którym wszystko się zaczyna. Następnie, poprzez wagowe dozowanie odpowiednio dobranych składników, z uwzględnieniem ich wilgotności, powstaje kompozycja masy ceramicznej. Odważanie odbywa się na specjalnych wago-zasilaczach, na podstawie rozpisek ściśle opracowanych przez technologów. Etap drugi – przygotowanie leiwa Młyny kulowe, w których elementem mielącym są kule alubitowe, to kolejne miejsce, do którego trafiają odpowiednio odważone składniki. Młyny SACMI, o pojemności 34 m³, mielą składniki na mokro, przy dodatku ok. 30% wody. Zmielona masa lejna trafia na baterie sit rewersyjnych, a następnie do podziemnych zbiorników uśredniających. Tak przygotowane leiwo jest następnie poddawane suszeniu rozpyłowemu. Etap trzeci – granulat Suszarnia rozpyłowa jest miejscem, w którym powstaje zasadniczy surowiec potrzebny do wyprodukowania płytki – granulat ceramiczny. Gorące gazy spalinowe, których działaniu poddawane jest leiwo w suszarni, powodują odparowanie masy lejnej i przekształcenie jej w granule ceramiczne o odpowiednich wymiarach (200-400 mm) i wilgotności ok. 5%. W celu zapewnienia ciągłości produkcji, przygotowany w ten sposób granulat przechowywany jest w silosach. Dalsze prace prowadzone są na niezależnych liniach produkcyjnych. Etap czwarty – czerep płytki Prasa hydrauliczna – tu, przy zastosowaniu ciśnienia 25-300 kg/cm2 i nacisku tłoka ok. 900-1500 ton, dwukrotnie prasuje się płytki z granulatu ceramicznego. Zabieg jest powtarzany aby uniknąć uwięzienia powietrza wewnątrz płytki. W celu usunięcia wilgotności, niezbędnej w procesie prasowania, a nie pożądanej w dalszych etapach produkcji, zaprasowane płytki są poddawane suszeniu. Przebywając w suszarni, są jednocześnie podgrzewane do odpowiedniej temperatury. Etap piąty, czyli nadawanie płytce tożsamości. Wizyta na linii zdobniczej Z suszarni płytki transportowane są na przenośnikach pasowych prosto na linię szlifierską, gdzie otrzymują nową tożsamość – są szkliwione, a następnie zdobione. Szkliwo podkładowe, tzw. angoba oraz szkliwo właściwe, nakładane są na płytki za pomocą polewaczek dzwonowych. Woda zawarta w szkliwie jest odparowywana z gorących płytek. Wysuszone, poszkliwione płytki, są następnie zdobione sitodrukiem obrotowym, tzw. Rotocolorem lub przy użyciu nowoczesnych technologii, takich jak Ploter. Teraz pozostaje je już tylko wysuszyć i wypalić w piecach. Wcześniej płytki są jednak przechowywane w boksach magazynowych – umożliwia to czynności związane ze zmianą wzorów, szkliw czy pracami konserwacyjnymi linii, bez konieczności zatrzymywania pieców rolkowych. Poszkliwione i ozdobione płytki trafiają do suszarni tunelowych. Gorące powietrze doprowadzone do maszyny pochodzi z kominów chłodzenia pieców. Suszarnia wyposażona jest w dwa wentylatory: nawiewny i wywiewny. Z tego powodu, w normalnych warunkach, emisja zanieczyszczeń ze strefy chłodzenia w piecach jest zerowa. W przypadku nadmiernego wzrostu temperatury w suszarni, automat skieruje gorące powietrze do komina w piecu. Etap szósty – wypalanie Nadchodzi czas na najważniejszy proces w całym ciągu technologicznym – wypalanie w piecach rolkowych SCAMI. Płytki przesuwają się po obracających się rolkach, wykonanych z odpowiedniego, ogniotrwałego materiału ceramicznego. Palniki gazowe umieszczone są pod i nad rolkami. Czas wypalania płytki w takim piecu wynosi 30-90 min., a stosowane temperatury dochodzą maksymalnie do 1250˚C. Proces wypalania płytek składa się z kilku faz: – suszenie płytek ( usunięcie wody szczątkowej) – do ok.100˚C, – przemiany kwarcowe – ok. 590˚C, – spalenie części organicznych – do ok.700˚C, – rozkład węglanów – do ok. 900˚C, – dalsze przemiany kwarcowe, dekompozycja glin (utrata wody chemicznie związanej) – ok. 1100˚C do 11500˚C, – chłodzenie szybkie – do 700˚C, – chłodzenie wolne do 500˚C – przemiany kwarcowe, – chłodzenie końcowe do temperatury otoczenia. Piec rolkowy to miejsce, w którym płytkom nadawane są ostateczne właściwości użytkowe i estetyczne. Po opuszczenia pieca są one gotowe do posortowania na odpowiednie gatunki i zapakowane do opisanych kartonów, przekazywanych następnie do magazynu. Etap siódmy – czas na detal Decydujące o ostatecznym, indywidualnym charakterze płytki detale, powstają na osobnych liniach. Vetroza to dział, w którym produkuje się zdobienia do kolekcji płytek: dekory, listwy szklane, cygara. Niektóre płytki poddawane są rektyfikacji, czyli kalibrowaniu do jednego rozmiaru, z dokładnością do 0,2mm. Lappato jest z kolei procesem zdobienia płytek ceramicznych, w wyniku którego otrzymujemy płytki polerowane i pół-polerowane.
GRUPA MEDIA INFORMACYJNE