Temat:

Żyrafa - zaginiony świat

Żyrafa (Giraffa camelopardalis) Wysokość żyrafy w kłębie ok. 3m, z głową ok. 6 m, długość tułowia często ponad 2 m. Ogon ok. 1 m, kończący się pędzlem włosów. Waży ok. 1500 kg. Wydłużona głowa z płaskim nosem przypomina głowę wielbłąda. Rożki żyrafy mają ok. 15 cm długosci i nie są nigdy zrzucane. Pokrywa je skóra ścierana jedynie podczas walk samców w okresie rui. Charakterystyczne są również kostne narośla na czubku głowy - ich liczba (od 2 do 5) jest, obok wzoru na ciele tworzonego przez nieregularne, wielokątne plamy, cechą różniącą poszczególne formy geograficzne żyrafy (traktowane niekiedy jako podgatunki - wg niektórych źródeł jest ich 8, m.in. G. camelopardalis giraffa z Ameryki Południowej czy G. camelopardalis camelopardalis z Sudanu i Etiopii).Anatomiczne niezwykłości pozwalają mnożyć jej rekordy: najdłuższe nogi, najdłuższe kręgi szyjne, których ma tylko 7, podobnie jak człowiek oraz inne ssaki. Dostarczenie krwi do tak wysoko położonego mózgu żyrafy wymaga od jej serca niemałego wysiłku - potężny mięsień sercowy tłoczy krew po wysokim ciśnieniem; utrzymanie równomiernego krążenia wymusza wielu przystosowań serca, układu tętniczego i żylnego.Żyrafa jest obdarzona znakomitym wzrokiem, co pozwala jej na pilną obserwację otoczenia. Na stawach kolanowych występują narośla modzelowate podobne do tych, jakimi opatrzone są nogi wielbłądów. Występowanie Żyrafa zamieszkuje tereny wschodniej o środkowej Afryki aż do obszarów południowych. Wybiera sawanny z rozrzuconymi drzewami akacji, unika gęstych, zwartych lasów oraz piasków pustyni - taki grunt byłby dla niej zbyt sypki. Czy wiesz, że... Tryb życia Żyrafa żyje w małych stadach, tworzonych przez samice z małymi, niekiedy także z młodymi dorosłymi zwierzętami. Dorosłe samce są samotnikami albo łączą się w małe grupy. Chętnie przebywa z zebrami i antylopami, spełniając rolę dalekowzrocznego wartownika. Jest przywiązana do swojego terytorium i tylko rzadko podejmuje dalsze wędrówki.Ze względu na zagrożenie ze strony drapieżników śpi nie więcej niż 7 minut dziennie (lecz ten krótki sen uzupełnia czujna drzemka). Doskonale biega - osiąga szybkość do 50 km/h, lecz nie potrafi pływać. Jest ssakiem spokojnym, ale podrażniona może być groźna nawet dla lwa - w razie konieczności obrony siła kopnięcia jej nóg pozwala na zmiażdżenie mu czaszki. Odżywianie Wymiary ciała żyrafy pozwalają żyrafom wykorzystywać źródła pokarmu niedostępne dla pozostałych kopytnych - regularny, parasolowaty kształt koron akacji rosnących na sawannie jest wynikiem spasania liści i młodych kolczastych pędów na wysokości 2-6 m za pomocą chwytnych, grubych warg i olbrzymiego, mięsistego języka żyrafy. Zjada chętnie również soczyste korzenie oraz rośliny dyniowate. Z powodu trudności w dosięgnięciu głową do ziemi niezwykle rzadko udaje się do wodopoju, jest bardzo odporna na brak wody. Rozmnażanie i rozwój W czasie rui samce żyrafy walczą o samice, wierzgając tylnymi nogami oraz używając swego poroża. Samice rodzą co drugi rok jedno młode (po 15 miesiącach ciąży), które już po około 10 tygodniach jest zdolne do biegu. Młode ssie mleko matki przez miesiąc po porodzie, chociaż w wieku 3 tygodni zaczyna jeść liście, a po 4 miesiącach zaczyna przeżuwać. Dojrzałość płciową osiąga dopiero w czwartym roku życia. Żyrafy żyją średnio ponad 30 lat.

®© GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA